Hier volgen 10 interviews (1x Engels, 8x Spaans met vertaling) die een werkelijk en persoonlijk beeld geven van Cuba. Natuurlijk beïnvloedt de camera het gesprek, natuurlijk letten sommigen op hun woorden want internet wordt volledig beheerst door de staat. Al mijn interneturen in Cuba verliepen via officiële kanalen, al mijn uploads zijn gezien, alle teksten kunnen gelezen worden. Vandaar dat ik uit sommige filmpjes de namen heb geknipt want mensen worden soms erg spontaan, kwestie van hun leven niet te bemoeilijken. Toch waren het zeer persoonlijke spontane en leerrijke interviews.
De vertalingen heb ik zo goed mogelijk gedaan met af en toe voor mij onverstaanbare stukken. Als iemand zich geroepen voelt me te helpen?
Verder ook in 3 delen een persoonlijke impressie van Cuba.
In Havanna, een ontbijt in een illegale Casa Particular, een boeiend interview met een Japanse studente politieke wetenschappen (23j). Duidelijk Engels waardoor vertaling niet echt nodig is.
Een oftalmologe die als bijverdienste officiële kamers verhuurde. Een erg eenvoudige woonst, mooie kamer, simpel ontbijt. Een arts verdient in Cuba niet veel meer dan een arbeider, ik denk ongeveer 25 € per maand.
"Wat denk je over je leven in Cuba?"
"Wel, mijn leven in Cuba is erg zeker. We ervaren erg veel rust. Ik denk dat we ook vele zaken missen. Je hebt de economische toestand van het land.... Maar in het algemeen is het een rustig leven met zekerheid voor mezelf, mijn familie en mijn zonen."
"Heb je alles wat je nodig hebt?"
"Wel, ik ben geen erg ambitieus persoon. Mensen die erg ambitieus zijn zeggen dat ze veel dingen missen. Maar ik bv. ben arts. Mijn loon als arts is erg laag.... We hebben een andere ingang (aan de woning) voor verhuring. Wel, dit is voldoende voor de basisbehoeftes. We hebben voeding, geneesmiddelen, de opvoeding van mijn zonen"
"Werk je als arts in een hospitaal?"
"Ik werk in een hospitaal en in een polikliniek"
"Wil je reizen in Cuba of andere plaatsen?"
"Wel, ik zou graag andere plaatsen willen leren kennen. Ik denk dat op korte termijn, een nieuwe regering... we andere landen zullen kunnen leren kennen. Vele Cubanen beslissen om niet naar andere plaatsen te gaan. Dan kan je nochtans vergelijken. Cuba is erg mooi om in te leven. Vele mensen die van buiten het land komen zeggen me dit. Het is een erg zeker land. Soms tellen we niet mee wat we al hebben. Ik zou het erg fijn vinden .... te leren kennen"
"Heel erg bedankt!"
In het binnenland, ontbijtgesprek met een Cubaan, gelukkig getrouwd en blijkbaar tevreden met zijn leven.
" Wat denk je over je leven in Cuba?"
"Heel goed, heel goed. Ik voel me gelukkig als Cubaan. Het is een land waar ik me erg mee identificeer, ik voel me erg Cubaans. Het is mijn familie, het is mijn land, Er is niets belangrijker."
"Heb je behoefte aan andere zaken dan hier te leven?"
"Neen, ik heb nodig wat ik nu doe, rustig leven, mijn familie. Ik hoop dat alles zo voort gaat, dat de dingen ook beter worden, geluk voor iedereen, dat wil iedereen. Maar ik voel me erg goed"
Een oudere man, nog echt revolutionair, die een oud koloniaal gebouw uitbaatte als kamer en ontbijt. Heel minzaam en vriendelijk.
" Wel, Raoul, wat denk je over je leven hier in Cuba?"
"Wat denk ik over mijn leven hier in Cuba, mister Paul, ik ben 70j oud. Ik leefde permanent in de periode van de revolutie hier in Cuba, ik heb er aan meegewerkt (gecollaboreerd). Ik voel me een revolutionair. Ik heb ook geparticipeerd aan de werken voor de staat Cuba. en, mister Paul, ik heb voldoende goed geleefd.
Ik voel me voldaan ondanks dat er nog dingen te doen zijn terwijl mijn levenstijd korter wordt , voor mij... Zo voel ik me goed. (steekt vinger op). Erg revolutionair, boven alles ! Een onvoorwaardelijke houding tegenover mijn proces. Ik denk dat dit het beste is... Cubaan"
"Veel dank, Raoul, veel dank !"
"Ook dank aan jou, mister Paul".
Een mooi historisch huis met patio en 2 kamers. Een Casa Particular mag slechts 2 kamers bevatten zodat er 100den in Cuba zijn, ook wel erg democratisch maar natuurlijk ook beperkend.
"Wat denk je van je leven hier in Cuba?"
"Ik denk dat het leven in Cuba is zoals overal in de wereld. Je moet werken om vooruit te geraken, om te vechten voor heel de familie, voor het welzijn (knipt vermanend met de vingers). In alle sociale omgevingen zijn er zaken die kunnen verbeteren. Op gebied van opvoeding en gezondheid is het goed.
Maar er zijn andere regels, bv. het internet, we hebben geen toegang tot mail. We mogen geen computer in huis hebben. Dit is voor onze zaak een rem, we kunnen niet direct contact opnemen met onze cliënten die verspreid zijn over heel de wereld. We kunnen het niet, een internetcafé, etecsa (Cubaans communicatiekantoor, peperduur voor Cubanen!), het is heel duur, de verbinding is erg traag. We zijn in de volle 21ste eeuw waarin alles zeer snel verloopt. We moeten er van kunnen profiteren, ons verbinden met de hele wereld. Dat is mijn standpunt.
Dan is er nog een ander aspect dat we kunnen bekijken, bv. de opvoeding, heel vrij, er zijn geen private scholen. En de gezondheid, je gaat naar het ziekenhuis, je wordt opgewacht door artsen met veel intellectuele capaciteiten , een groot equipe artsen en professoren uit de medische scholen. Een gunstig aspect. En werkelijk, we zijn erg dankbaar voor dit aspect. Ik herhaal, wat betreft ons sociaal systeem moeten we nog aan veel zaken werken."
"Zeer goed, erg bedankt"
Een vriendelijke ober die bij avond voor mij en de camera even tijd nam.
"De vraag is, wat denk je over je leven hier in Cuba?"
"Mijn leven hier in Cuba?"
"Ja, zeg maar, wat je wil"
"Mag ik beginnen...... Mijn leven hier in dit land is voldoende aangenaam. Ik heb een familie, ben getrouwd, heb een vrouw, ik heb werk, Ik beschouw mezelf als een gelukkig man ondanks dat ik enkele materiële dingen mis. Maar ik heb andere dingen die erg belangrijk zijn in het leven. Bv. ik heb de zekerheid dat mijn dochter elke dag naar school gaat en veilig terug naar huis keert. Ik heb geen zorgen met wat er morgen zou kunnen gebeuren, drugs en zo. In andere delen van de wereld komt dit veel voor en dat is moeilijk. Tenslotte, ik beschouw mezelf als een gelukkig persoon (lacht)"
"Ok? Erg bedankt !"
Onderweg, even gaan schuilen voor de aanhoudende regen onder een afdakje van een primitief huisje: bleek dat er een soort pastor woonde die met de buurt eigenhandig een open kerkje bouwde. Hij vertelt er uitgebreid over. Na ons gesprek zei hij dat hij wist en voorvoelde dat een vriend uit een ver land hem zou komen interviewen.
" Wij zijn boeren, wij hebben een spiritueel geloof, wij adoreren en voelen Jezus Christus aan als onze redder. We hebben een nederig lokaal gemaakt voor onze werken, ten dienste van de mensheid, het evangelie verkondigen volgens Jezus Christus en zijn apostelen opdat de mensheid zich zou voorbereiden op deze spirituele weg wat wel wat ontbreekt in ons land.
Ook onze jeugd... dat zij zich vormt... op de weg van God, op de weg van Jezus Christus, zijn richting, zijn spriritualiteit. Wij zijn nederige boeren, Cubaan, mijn vader was Jamaïcaan,. Hij is enkele jaren gelden overleden. Mijn moeder ook. Wij werken en vechten hier. Soms ontbreekt er een ploeg mensen om de aarde te bewerken... want ons land zit in een moeilijke situatie. De economie maakt een neerval mee in heel de wereld. We hebben niet alleen een moeilijke economie maar ook een blokkade die ons sterk beïnvloedt. De Amerikaanse blokkade.
We hebben echter grote mogelijkheden op gebied van opvoeding en gezondheid wat erg belangrijk is. De zekerheid van de mens in ons land, van de jeugd, dat er geen terrorisme is zoals in andere landen. We zijn tevreden dat onze regering op zijn minst garandeert: de opvoeding, het leven , de gezondheid, dus de zekerheid voor de mens.
Wij voelen ons heel goed, dat we op ze minst de vrijheid hebben onze werken en missen hier te doen, volgens onze religie, ons geloof. En tot nu toe, respecteren ze ons, We zijn hier erg goed. Met dit interview voel ik mij erg voldaan.
Ik ben erg tevreden dat u naar hier gekomen bent. Deze relatie is erg belangrijk. Dat je mee naar je land neemt wat een nederig werker je vertelt, van dit land Cuba, een solidair land, de relatie met andere broeders is erg belangrijk, Ik groet uw land van harte. Neem deze boodschap mee voor je broeders en zusters, je familie. Moge je goed aankomen. Dit zijn mijn wooorden. Heel erg bedankt !"
"Jij ook, heel erg bedankt!"
Een toevallige schaakpartner in een parkje in Santiago de Cuba. Hij is schaakleraar voor jongeren en was bereid een interview te geven.
"Kan je me enkele zaken vertellen over het schaken hier?"
"Wel, het schaken hier in Cuba, schaken wordt in alle lagere scholen van Cuba onderwezen. Ons land heeft een hoog wereldniveau. We hadden een wereldkampioen, Capablanca"
"Was Capablanca van Cuba?"
"Ja, van de stad Havana, wereldkampioen van 1921 tot 1927. Ook hebben we een wereldkampioen snelschaken.... (een hele opsomming van kampioenen met hun naam en periode)..."
"En jij bent schaakleraar?"
"Ja, ik ben schaakleraar voor de klassen van de 7de tot de 8ste graad van 12 tot 14 jaar. Een werk dat me erg bevalt. Want ik houd ervan en we behalen goede resultaten op vlak van competentie. Ik heb een leerling van 12 jaar... hij speelt internationaal met 2028 elopunten. Hij won pas een tornooi voor de Latijns-Amerikaanse integratie... het laatste jaar...in de stad Havanna."
"Heeft het schaken voordelen voor de opvoeding van kinderen?"
"Het schaken brengt de kinderen veel bij. Het ontwikkelt hun capaciteiten, hun interesse o.a. voor het rekenen, Het schaken is een basis. Ik heb hier de mogelijkheid gehad om met mijn goede vriend Paul, een grote speler, te schaken die het mij heel moeilijk heeft gemaakt. Ik ben dankbaar dat ik hem leerde kennen"
"Het is maar een spel"
"Mag ik nu eens kijken hoe de opname was?" "Ja, ja"
Mijn bicitaxi tijdens de laatste uren in Havana. Mijn fiets lag nog op de luchthaven dus heeft Giovanni mij 2u rondgeleid in zijn fietstaxi en bij een biertje een monoloog gegeven.
"Hoe is je leven hier in Cuba?"
"...." "Praat wat trager aub" (moeilijk verstaanbaar)
"Ik moet dagelijks werken om vooruit te geraken, het is het gevecht van elke dag, de familie onderhouden, gelijk welke situatie die zich voordoet, iets hebben om wat te betekenen voor de familie, dat is het moeilijkste gedeelte, veel werk, veel opoffering, om je familie in stand te houden zoals nu"
"Je hebt een bicitaxi, niet?"
" Ik werk als fiets-taxista , het vraagt veel kracht, je moet je goed voeden om dit aan te kunnen, de stormen (?), de situaties die zich in het leven voordoen, Het is het werk dat ik nu heb"
"En hoe vind je je leven nu in Cuba, voldoende goed?"
"Volgens wat me nu te beurt valt, voldoende goed. Want wat het leven betreft heb ik het "vele" en het "weinige".... ik heb de basis om me te onderhouden, mijn familie..."
"Dank u" "Jij, ook bedankt".
Laatste B&B in Havana. Een huurder van een kamer, getrouwd met een Duitse, die op zijn Cubaans zijn mening over het leven in Cuba geeft. Toevallig zie je de cameraman en interviewer in de spiegel.
"Waar wil je over spreken?"
"Ik ben Cubaan, geboren in Cuba, ik houd van mijn land, ik was 17 jaar in Afrika, voor een opdracht die ik daar moest vervullen... als ingenieur voor petroleum en gas, mijn land, ik ben 47 jaar oud, ik houd van mijn land, ik houd van mijn land, mijn land heeft goede dingen en slechte dingen zoals overal in de wereld.
Ik denk dat de veranderingen in Cuba noodzakelijk zijn, veel personen werken, de staat betaalt deze mensen en de staat kan dit niet blijven doen, met deze economie kan je dat niet, de ..., de kinderen, de zieken, veel staat voor het volk en het volk voor de staat, een verandering is noodzakelijk, in de huidige politieke toestand kunnen de mensen een privaat onderneming hebben, vroeger was dit niet mogelijk. Ik denk dat mijn land op een dag zal veranderen. Het economisch en sociaal systeem, neen, als dit land geen kapitaal heeft. Kapitalisme, nooit van mijn leven, Baptista (vroegere dictator voor de revolutie) , (verwerpend armgebaar) nooit...."
"Nu is het een betere tijd dan vroeger tijdens Baptista?"
"Vreselijk, nu maakt mijn familie het beter, vreselijk was het, kapitalisme, neger, latino ... Mijn land is mijn land. Ik houd van mijn land... Spreek niet over politiek, dat interesseert me niet. Socialist en Fidelist, (voel ik mij), de politiek interesseert me niet. Links, rechts (gebarentaal). Natuurlijk, het socialistisch principe, hier leven wij, de verandering, ik denk dat het beter is dan vroegere jaren, een beetje meer vrijheid, een beetje meer aktie. Dat is de waarheid, zeker de waarheid.
Ik houd van mijn land. Wat moet ik nog meer zeggen? Ik denk dat het ten goede zal veranderen. De verandering is noodzakelijk. Als men geen verandering wil is dit een probleem.... (somt nu een aantal zaken op), de staat heeft veel geld nodig om alles te betalen, geen enkel land zou dit kunnen dragen,"
"Ok, hartelijk bedankt" "Het is niets".
En dit is wat ik er van vind, uit de losse pols, spontaan...
