Cuba, een land dat de jaren 50 niet ontgroeid is, geïsoleerd, in zijn laatste "Castro-jaren", sociaal en veilig.Na Palestina is dit voor mij the place to be. Mijn fiets, mijn Spaans, mijn zwerverszin drijven mij weer naar een land waar alles bijna is zoals het was.Weinig planning, 1 reisgids, 1 kaart, 1 visum. Geen uitgestippelde route, geen voorspelbare slaapplaatsen. Verwondering brengt mij naar een land waar de mensen "armer" zijn maar misschien "rijker" leven, Paul Coolen
vrijdag 3 december 2010
Castro als redenaar: kijk en luister !
Een nog jonge revolutionaire redenaar die het Cubaanse congres naar zijn hand zet: let op de rollende "rrr"
