Op en top Cubaans, iedereen in uniform, schoolkinderen piekfijn uitgedost !
Overal revolutionaire leuzes
Een apotheek waar ik spijtig genoeg binnen geen foto's mocht nemen.
Even pauzeren voor de plaatselijke 'supermarkt'.
Spoorwegen waren ooit de trots van Cuba. Vervlogen tijden. Bussen hebben deze rol overgenomen net zoals elke vorm van gemeenschappelijk transport. Zie verder !
Een apotheek waar wel meer mocht. De apothekeres was alleen en kon dus aan niemand toelating vragen. Doe maar, zei ze.
De toog, oude kassa. Alles moet met de hand geteld worden
Toch een frigo op de achtergrond. Een beperkte voorraad. Alle medicijnen zijn volledig gratis ! Net zoals de school, artsen, verzorging... Heel sociaal dus.
Misschien een idee voor klantenwerving. Met zoveel inkijk zou je wel regelmatig langsgaan.
Neen, serieus, zij was de voorschriften aan het controleren. Herkenbaar? Iets wat we in België ook steeds moeten doen.
Eigenaardige Grieks aandoende voorgevels.
Een school onderweg
Mijn maatje, steeds in de buurt, in de zon des te meer..
Een klein afgelegen dorpje, zeer simpel. Na enig navragen een illegale Casa Particular. Beetje vreemd maar het viel wel mee. Zicht op mijn luxe balkon.
Bij het weggaan vroeg de 'verhuurder' nog of ik een chica wenste, een hoertje dus. Manmoedig heb ik dit voorstel afgewimpeld. Je komt wat tegen. Ik heb een rustige nacht gehad.
Vraag naar een restaurant, Fernando heeft me hier heen gebracht met een gocarttaxi waar ik zeer goed gegeten heb maar natuurlijk veel te duur. Het deed deugd. Hij heeft van mij 2 biertjes gedronken, 3 CUC, waar een Cubaan 3 dagen voor moet werken.
Vroeg in de ochtend. Een straatbeeld in het dorpje waar ik overnachtte. Heel fijn, rustig, paard en kar, geen auto's, zachte temperaturen, fijne mensen.
Ik houd echt van de Cubanen, ze zijn zeer behulpzaam, laten je met rust, meestal eerlijk, trots... Enfin, geweldige mensen met liefde voor hun land.
Een zeer dichte mist overviel me. Ik werd helemaal nat zonder regen. Regendruppels parelden op mijn arm, broek en Tshirt doorweekt en toch warm buiten.
Ik heb uren zonder bril gereden want ik zag bijna niet meer door mijn brilglazen.
Voor de liefhebbers, otra farmacia. Vermits ze met meer waren konden ze aan de chef vragen of foto's mochten. Neen dus.
Een campagne tegen malaria
PS blijkbaar is dit bedoeld tegen tuberculose (heb ik nadien gezien)
Een kruispunt met de hoofdautostrade van Cuba. Gewoon oversteken, niet?
Woeste gezichten onderweg die vochten voor de revolutie !
Inkom van een groot natuurpark in de buurt van Cienfuegos.
Een plaatselijk bezoekje aan een viskwekerij. Cubaanse vrouwen zitten, zoals je ziet, goed in het vlees. Ze voelen zich er erg goed en sexy bij.
Een sptijtige duik in het tourisme. Iedereen op een kluitje, idioot bootje nemen op de achtergrond, winkeltje, parkingbewakers die je fiets willen bewaken...
Zie ik er nu al iets beter uit, Rene? Mijn eerste dag in Havanna was na een jetlag van 6 uur.
Caraibisch zeeschuim.
Beetje eten onderweg.
Een klassiek kusthotel met alles erop en eran. Voor 35 euro een goede kamer, 2 warme buffetmaaltijden, ontbijt en drank a volonte, spotgoedkoop maar toch onbetaalbaar voor de meeste Cubanen. Ik heb 's morgens nog eieren en broodjes mogen meenemen voor onderweg.
PS. het is hier dat de fameuze inval gebeurde via de Varkensbaai. Cubaanse vluchtelingen hebben samen met huurlingen en Amerikaanse steun een inval gedaan in 1959 (?) maar dit mislukte jammerlijk. Cuba viert dit natuurlijk continu.
Volgens mij zijn dit schietputten van tijdens de militaire revolutie.
Fidel en Raoul, de gebroeders Castro, mogen niet ontbreken.
Een typisch Cubaans huisje.
Overal maar overal kom je dus deze oude Amerikaanse wagens tegen, zelfs in the middle of nowhere.
Rijst wordt hier op het hete asfalt gedroogd. Je rijdt er wel eens over maar who cares. Een handige goedkope methode.
Cubaanse banaantjes met bloem.
Stond tegenover een huisje. Ik vroeg aan de buur op wie ze wachten? De man wist van toeten noch blazen. Ik vermoed dat ze op de helden van de revolutie wachten, een soort heropstanding?
Waarschijnlijk een 'verplicht' bord van een plaatselijk fabriek.
PS. een uitbater van een Casa Particular vertelde me dat dit ook gewoon kon betekenen dat ze je als bezoeker snel terug verwachten. Hoe alledaags iets ook wel kan zijn. Het kan niet altijd revolutionair zijn.
Tooghangen.
in dit ''cafe'.
Een man die mij een koffietje cadeau deed en gewillig op de foto wou.
Spoorwegovergang voor als er morgen een trein voorbij komt...
Dit was echt heel diep in het binnenland langs een klein weggetje waar ik op een groep landarbeiders stuitte. Ze waren wel verbaasd mij te zien en hebben me ingewijd in de suikerrietproductie.
Dit is dus een suikerrietstengel ontdaan van de schors. Je knabbelt erop voor de suiker en de rest spuw je uit. Hier worden dan nog papier en andere producten van gemaakt. Smaakte echt !
Op zijn kop, een levering Dafalgan ?? Uitpakwerk!
Deze man zat voor de apotheek en verkocht lotjes. Natuurlijk weer in de houding voor de foto !
Tegenspraak tussen de affiche en de achterliggende vervallen fabriek.
Een groep werkelijk hysterisch wordende middelbare scholieren die met meer dan 100 tegen de omheining aan drumden en hevig schreeuwden toen ze de vreemde snoeshaan zagen aankomen.
Oeroude boom met een halve eeuweling.
Alle transport is goed, als het maar rijdt en goedkoop is !
Fidel aan de ingang van Cienfuegos. Je kan er niet langskijken !
De inkom van mijn huidige Casa particular. Een oud romantisch koloniaal huis uit 1930. Een heel vriendelijke ontvangst en seffens om 20u la cena met vis, groenten...
Ik heb hier nu 2u zitten computeren met Cubaanse internetsnelheid maar heb er toch deugd van gehad, hopelijk jullie ook !
