Cienfuegos by night. Veel mooier dan Havanna.
Een nachtapotheek? Van wacht? Ik vroeg weer beleefd of ik foto's mocht maken en omwille van de drukte kon het haar niet schelen.
Geen computer natuurlijk en zelfs de antieke kassa werd niet gebruikt. Alles met stylo en papier.
Misschien kan je inzoomen: allemaal generische producten. Blijkbaar hebben ze bv. voor diabetes of hoge bloeddruk meestal dezelfde geneesmiddelen. Beperkte keuze maar goedkoop.
Alle Cubanen verkrijgen alles gratis.
Op dit stoeltje worden de generische geneesmiddelen gesorteerd in kartonnen doosjes met de scheikundige naam erop met stift geschreven. Zouden ze hier ook zo secuur vervaldata nazien?
De revolutionairen Fidel en Che en... ontbreken zelfs niet in een apotheekkast. Het zullen straffe middelen zijn zeker. Je ziet hier huisbereidingen.
Cubaanse apotheken zijn nogal gericht op kruiden. Dit schema verduidelijkt alles.
Een ongelooflijk uitgebreid avondmaal, una cena. 4 gangen. Neen, Anne, ik denk niet dat ik ga vermageren op deze wijze. Trouwens, seffens wacht me hier in Trinidad hetzelfde !
Ik slaap bijna met mijn fiets. Hij mag als een schoothondje mee in de kamer maar nog net niet in bed.
Het mag al eens chique zijn, niet? Na dagen van Cubaanse eenvoud een overnachting in een oud herenhuis met aangepast materiaal. Lekkere koffie !
Monumentale gebouwen in Cienfuegos
Che, in mijn jeugdjaren een bekende poster die in vele kamers en op deuren hing. Wisten we toen wel wie hij was? Tony maakte ooit nog zo'n poster zelf. Ik vond dat machtig mooi.
Dit is nu eens een propere mooie Malecon (esplanade). Die van Havanna vond ik maar niks.
Deze kastelen werden gebouwd door suikerrietmagnaten die tonnen geld verdienden voor de revolutie op basis van uitbuiting en misschien zelfs slavernij.Fidel en co hebben aan dit grootverdienen terecht een einde gamaakt. Gelukkig hebben ze in Cienfuegos een en ander gerestaureerd en bewaard.
Toch een uitvloeisel van puur kapitalisme? Een aparte zone voor rijke bootbezitters? Ik snap het niet echt.
Ongelooflijk maar waar: een fietspad ! Ik moet dit wel delen met paard en kar. Zo zijn we helemaal in de lijn met mijn eerste mail met het liedje.
Prachtig, niet? Hier doorfietsen is toch marevilloso ! Het doet mij altijd denken aan het liedje van de Beatles: 'The long and winding road'.
Een kerkje onderweg: eglesia batistica, een zijtak van het Engels protestantisme. Binnenin een muziekaal gekletter door wat jonge gasten. Ik heb er een oorverdovende videoopname van gemaakt die ik thuis nog ga uploaden, in Cuba is internet hier veel te traag voor.
De pastoor, zijn vrouw en dochter. Tof gesprek over getrouwd priesterschap, Cuba... Hij ging mij een gebed opdragen bij de volgende misviering. Ik kreeg zowaar vleugels. Heel fijne mensen !
Onderweg, altijd mooi weer, groene natuur, bijna geen auto's maar als ze langskomen heb je het geweten: puur vervuiling.
Een heel afgelegen cafe met een biertje dat ik uren nog navoelde in de Cubaanse zon. Zeer fijne mensen. Ze zeggen zelf dat ze weinig hebben, alles delen met elkaar en zich hierbij goed voelen.
Ik kon het niet laten: mijn fiets als kapstok en omkleedhokje, een frisse (eerder warme) duik in het Caraibisch water. Dan zonder handdoek, zoals ons moeder het ons vroeger in Spanje leerde 'Loop nog maar even rond dan droog je vanzelf !' Wel ik heb het gedaan en het lukte!
Eindstation van vandaag: het mooie Trinidad dat uiteindelijk hoog op een heuvel bleek te liggen. Een koloniaal huis met kamer en seffens een uitgebreide gastvrije verse Cena met alles erop en eran.
